ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΚΟΣΤΟ

 

Η κυκλοφορία των ατόμων με ειδικές ανάγκες

20.1 Γενικά.

Τα προβλήματα μετακινήσεως που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ), συντελούν συχνά στην απομόνωσή τους και δυσχεραίνουν τις προσπάθειές τους να ζήσουν μία φυσιολογική ζωή.

Στη χώρα μας, η πολεοδομική οργάνωση και ο σχεδιασμός του αστικού χώρου εμποδίζουν και συχνά αποκλείουν την κοινωνική ενσωμάτωση των ατόμων με ειδικές ανάγκες (δικαίωμα στη μόρφωση, στην εργασία, στην ψυχαγωγία).

Σχ. 20.1
Η αγανάκτηση του ΑΜΕΑ-οδηγού, είναι δικαιολογημένη όταν «ξεχνάμε» τις ανάγκες του.

Στις θέσεις σταθμεύσεως για άτομα με ειδικές ανάγκες, πρέπει να αφήνετε ένα μέτρο τουλάχιστον απόσταση γύρω από το αναπηρικό αυτοκίνητο προκειμένου ο οδηγός (άτομο με αναπηρικό αμαξίδιο) να μπορέσει να επιβιβασθεί ή να αποβιβασθεί με το αναπηρικό του αμαξίδιο και να κυκλοφορήσει (σχ. 20.1).

Σχ. 20.2
Τα δημόσια μέσα μεταφοράς πρέπει να παρέχουν πρόσβαση στα άτομα με ειδικές ανάγκες.

 

Μία από τις βασικότερες παραμέτρους της επαγγελματικής αποκαταστάσεως αλλά και της κοινωνικής εντάξεως των ατόμων με ειδικές ανάγκες, είναι το πρόβλημα μετακινήσεώς τους από και προς τους αντίστοιχους χώρους εργασίας και αναψυχής. Η ακαταλληλότητα και η μη προσπελασιμότητα των δημοσίων μέσων μεταφοράς, καθώς και το υψηλό κόστος της άμεσης προσαρμογής του όλου συστήματος υποδομής των μέσων μαζικής μεταφοράς αλλά και η τεράστια ποικιλία των ειδικών αναγκών που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι αυτοί, καθισθούν το ιδιωτικό αυτοκίνητο την κύρια άμεση δυνατότητα ενσωματώσεώς τους στο κοινωνικό και επαγγελματικό περιβάλλον (σχ. 20.2).

Ένα άτομο που έχει την ευκαιρία να μπει στο αυτοκίνητό του και να πραγματοποιήσει μία διαδρομή από πόρτα σε πόρτα, όποτε το θελήσει, έχοντας την ικανότητα ενδιαμέσων στάσεων ή αλλαγών της πορείας του, προφανώς έχει τη μέγιστη πιθανότητα να λάβει όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτά που η κοινωνία προσφέρει, αναφορικά με την κοινωνική ζωή, την επαγγελματική ένταξη και αποκατάσταση και τη διασκέδαση. Επί πλέον, όταν έχει ικανοποιήσει τις βασικές του ανάγκες μετακινήσεως, θα μπορεί να συμμετάσχει σε δράσεις και ενέργειες από τις οποίες είχε αποκλεισθεί επί μακρό λόγω της μειωμένης ικανότητας μετακινήσεώς του.

Σχ. 20.3
Η κακή πληροφόρηση, η εσφαλμένη επιλογή αυτοκινήτου ή η ημιαποτελεσματική του διασκευή περιορίζει ουσιαστικά τις ευκαιρίες για οδήγηση.

Βασική προϋπόθεση για να κατασθεί ένα άτομο με ειδικές ανάγκες υποψήφιος οδηγός είναι η ύπαρξη σχετικού πλαισίου καθοδηγήσεως-υποστηρίξεώς του, που περιλαμβάνει πληροφόρηση επί των σχετικών διαδικασιών, εκτίμηση των ικανοτήτων του και υπόδειξη του σχετικού εξοπλισμού προσαρμογής του αυτοκινήτου του, που τυχόν έχει ανάγκη, αξιολόγηση του εξοπλισμού αυτού και διδασκαλία οδηγήσεως (σχ. 20.3).